Dziś 19 sierpnia przypada Światowy Dzień Orangutana. Obok goryli i szympansów orangutany należą do tej samej grupy naczelnych co nasz gatunek - człowiekowatych. Nazwę "orangutan" tłumaczy się jako "leśny człowiek". Pochodzi z malajskiego i indonezyjskiego orang (osoba, człowiek) i hutan (las).

Orangutany są niezwykle inteligentnymi istotami, które mają zdolność rozumowania i myślenia. Ich podobieństwo do nas jest niesamowite. Małe orangutany płaczą, gdy są głodne, kwilą, gdy są zranione i uśmiechają się do swoich matek. Wyrażają emocje tak jak my: radość, strach, złość, itp. Orangutany są duże, ale generalnie dość delikatne. Samce mogą być agresywne, ale w przeważającej części żyją samotnie. Samice żyją wraz z dzieckiem, aż do momentu gdy młody osobnik zaczyna samodzielną egzystencję.

Orangutany prowadzą wyjątkowo intensywny nadrzewny styl życia. Schodzą na dno lasu, tylko wtedy kiedy muszą. Dlatego nie jest łatwo zobaczyć osobniki w naturalnym środowisku. Nikomu nie przeszkadzają. Nie chcą mieć z nami nic wspólnego. Lokalna indonezyjska mitologia mówi, że orangutany mają zdolność mówienia, ale powstrzymują się, obawiając się, że zostaną zmuszone do pracy, jeśli kiedykolwiek zostaną przyłapane na rozmowie.

W czasach prehistorycznych orangutany żyły w całej Azji - wędrując daleko na północ. Dzisiaj wylesianie i rozprzestrzenianie się ludzi ograniczyło nietknięty las deszczowy do kilku pozostałych obszarów na Borneo i Sumatrze. Tylko na tych dwóch wyspach jest wystarczająco dużo obszarów leśnych, aby utrzymać żywotną populację orangutanów. Ale nawet tutaj las szybko znika. W ciągu ostatnich 50 lat ich siedliska zostały zniszczone przez wycinkę oraz sadzenie plantacji do pozyskiwania oleju palmowego Rozprzestrzenianie plantacji palmy olejowej - o ile nie zostanie zatrzymane - może oznaczać wyginięcie wszystkich dzikich orangutanów

Chociaż dokładne liczby są nieznane, jedno jest pewne: liczba orangutanów w środowisku naturalnym drastycznie maleje. Na Sumatrze najnowsze obliczenia pokazują, że liczba orangutanów została zredukowana z 12 000 w 1993 r. do około 6 500 obecnie. Na Borneo uważa się, że żyje obecnie mniej niż 35 000 osobników.

Powszechną praktyką jest wypalanie lasów przed sadzeniem plantacji oleju palmowego, a wiele z tych planowanych pożarów rozprzestrzenia się w niekontrolowany sposób z niszczycielskimi skutkami. Orangutany często giną płonąc żywcem, ponieważ nie mogą uciec przed płomieniami. W 1997 i 1998 r. Wyspy Borneo i Sumatra zostały dotknięte wyniszczającymi pożarami lasów. Obszar większy niż Bułgaria został doszczętnie spustoszony i naukowcy szacują, że wylesienie i wynikająca z tego susza w kolejnych latach zabiły około jednej trzeciej całej populacji orangutanów.

Wiele orangutanów którym udało się uciec z pożarów, trafiło na plantacje do wiosek. Desperacko szukają pożywienia i ochrony przed pożarami. Głodujące, zmęczone, ranne lub chore, stają się łatwym łupem dla kłusowników, którzy widzą okazję do łatwego zarabiania na sprzedaży mięsa dorosłych osobników i wystawiania młodych orangutanów na sprzedaż na nielegalnym rynku handlu zwierzętami.

Niestety poziom życia w Indonezji jest taki, że dodatkowe dwadzieścia dolarów może wyżywić rodzinę przez wiele tygodni. Więc pokusa, by polować, zabijać lub sprzedawać orangutany jest po prostu zbyt silna, aby się oprzeć.

Orangutany są największymi zwierzętami nadrzewnymi na świecie i potrzebują dużych, ciągłych obszarów leśnych - odpowiedniego siedliska, aby przetrwać.

Konwersja siedlisk orangutanów na plantacje palm olejowych stanowi największe największe zagrożenie dla przetrwania orangutana.

Pamiętaj o orangutanach. Możesz zawsze coś dla nich zrobić. Staraj się nie kupować produktów zawierających olej palmowy.