Pierwsza ofiara pandemii zmarła w Polsce ponad rok temu. Od tego czasu żyjemy w sytuacji ciągłej niepewności dotyczącej losu naszego i naszych bliskich. Niepewność ta dotyka również wiedzy naukowej. Z jednej strony naukowcy podczas pandemii postrzegani są jako osoby wiarygodne, którzy jako jedne z nielicznych mają dostęp do wiedzy dotyczącej mechanizmów powstrzymywania pandemii. Z drugiej strony jednak pojawiły się głosy podważających wiedzę naukową lub też w ogóle negujące występowanie samej pandemii. Tego typu wypowiedzi są szczególnie niebezpieczne, bo mogą przyczyniać się do niechęci poddawania się obostrzeniom pandemicznym, a także zmniejszać zaufanie do akcji szczepionkowych. Ostatni rok uświadomił nam szczególnie mocno, jak ważne jest by wiedza naukowa była komunikowana w sposób skuteczny i dostosowany do odbiorcy. Pandemia stanowi wyzwanie nie tylko medyczne, ale również społeczne. Do pokonania jej niezbędne jest motywowanie ludzi do zachowania chroniącego zdrowie ich i innych osób.

Podczas niniejszej konferencji postaramy się odpowiedzieć na pytania o to, jaki jest obecny stan wiedzy Polaków o pandemii oraz w jaki sposób wiedzę tę można wykorzystać do prowadzenie lepszej polityki informacyjnej o pandemii. Spotkanie będzie składało się z dwóch części. W pierwszej z nich przedstawimy wyniki prac czterech zespołów naukowych zajmujących się funkcjonowaniem społecznym Polaków podczas pandemii. W części drugiej będziemy mieli szansę porozmawiać z praktykami komunikacji naukowej o tym, jak według nich powinno się przekazywać wiedzę naukową tak, by było to skuteczne.